Wetenschap wordt film bij Silvia Defrance

Een deel van het onderzoek dat Silvia Defrance voor haar doctoraat verricht, kon je bekijken tijdens het Filmfestival in Gent. En begin november programmeerde de 35ste editie van het Brusselse 'Festival International du Film Indépendant' haar Candy Darling. Onderzoek dat resulteert in kunst. Of is het net andersom: kunst geeft aanleiding tot onderzoek. En dat onderzoek vertaalt zich opnieuw in kunst: de vicieuze cirkel van Silvia Defrance.

Candy Darling is een combinatie van film en animatiefilm en toont de evolutie van een vrouw naar een nieuwe geestestoestand. Ze ontwaakt als het ware uit een ‘organische nachtmerrie’. In verschillende sequenties van de film zie je een hoofdpersonage dat psychologische stadia doorloopt en daarbij verstrikt raakt in machtsverhoudingen en non-communicatie. Dialogen zijn er echter niet en met de klassieke narratieve structuur wordt vrijer omgesprongen dan gebruikelijk is. Toch evolueert de film naar een "oplossing" en dus naar een (klassiek) einde.

Het ontbreken van dialogen en de andere structuur reflecteert nu net het onderzoek dat Silvia Defrance verricht voor haar doctoraat. Silvia: "In mijn onderzoek verken ik de grens tussen verhalend en niet-verhalend. In de nieuwe media of plastische kunsten zie je dat het medium animatie geëxplodeerd is en verwerkt wordt in andere media, zoals installaties waar de vertelling opengebroken wordt d.m.v. multiple screens. Maar ook in een film (single screen) kan je de narratie verruimen. In Candy Darling is er nog steeds een verhaal, maar ik ga wat vrijer om met bepaalde regels zoals die in een klassiek verhalende film meestal gebruikt worden". Silvia Defrance realiseerde en produceerde haar film zelf en werkte met een kleine ploeg. Door het gebruik van blue-screen en computeranimatie was het een titanenwerk om alle losse elementen digitaal ‘frame by frame’ samen te brengen. Daardoor nam het project dan ook enkele jaren in beslag. De film duurt net geen half uur en combineert live opnames met animatie.

Silvia: "Het was een bewuste en economische keuze om geen reëel geluid op te nemen waar we filmden. De fabriek (ACEC) werd omgetoverd tot een goedkope filmstudio. De ruimte beschikt echter niet over een geschikte akoestiek. Daarom moesten we achteraf een klankband creëren. Een immens werk, want normaal structureren de dialogen en het opnamegeluid al een groot deel van de klankband. We hebben alle stemgeluiden zoals ademhalen, grommen, zuchten en roepen met het beeld moeten synchroniseren. Dit was belangrijk om de personages leven in te blazen en ze meer lichamelijkheid te geven. Hetzelfde deden we voor het koppel kippen, het zijn twee voice actors die de haan en de kip een stem hebben gegeven."

Vijf exemplaren van de dvd Candy Darling liggen te wachten op geïnteresseerde kijkers. Een e-mail naar hugo.deboom@hogent.be volstaat om kans te maken.